Vanessa Harbek (Arg) Blues SR&BC Stekene (18-11-2022) reporter Marcel & photo credits: Marc Blues Photography info club: SR&BC info artist: Vanessa Harbek © Rootsville 2022

Het zijn drukke tijden in muziekland. Iedereen haalt de schade in van de beperkingen opgelegd tijdens de pandemie. Veel optredens dus, waardoor het mij nog niet gelukt was om even een bezoekje te brengen aan de vrienden van de Stekense Rhythm & Blues Club. Vandaag kreeg ik eindelijk de kans om naar daar af te zakken.

Op het programma vandaag: Vanesa Harbek. Deze 43-jarige Argentijnse die sinds 2017 in Berlijn verblijft, was mij totaal onbekend. Opzoekingswerk drong zich dan ook op. Vanesa Harbek is een uit Argentinië afkomstige zangeres, gitariste en trompettiste.

Ze brengt een unieke mix van Blues, soul, rhythm and blues, swing, tango, jazz, rock and roll en latin. Ze heeft een veelzijdige en krachtige stem en beweegt zich comfortabel in verschillende muziekstijlen. Ze is een natuurtalent op de gitaar. Haar voortreffelijke techniek en solide geluid vormen een perfecte combinatie voor haar virtuositeit en kwaliteit als performer. Buiten gitaar blijkt ze ook nog een stevige trompettiste te zijn en kan ook nog overweg met de piano.

Dit jaar bracht ze haar album “Visones” uit, een beetje een mengeling van verschillende stijlen, dat toch redelijk goed werd ontvangen. Benieuwd dus naar het live-resultaat. In trio stond ze op het podium in Stekene met Dirk Brand op drums en Martin Engelien aan de bas. Nog even bij vertellen dat het haar eerste maal was op Belgische bodem, primeur dus.

Willy’s place was redelijk goed volgelopen en de sfeer zat er goed in en al zeker toen het trio het podium betrad en trakteerde met Freddie King’s ‘Hideaway’. Gezien Vanesa haar album begin dit jaar uitbracht, was ze hier dan ook om daar promotie voor te maken , waardoor we een stevige greep uit de plaat te horen zouden krijgen. En dat was al zo met ‘Positive Day’ en het Latijns getinte ‘Te Extrano Buenos Aires’. Wat betekent “Ik mis je Buenos Aires”. Mijn Spaande avondschool uit vergane tijden hadden blijkbaar toch nog iets opgebracht. Vanesa heeft inderdaad een stevige stem en zuiver gitaarspel en weet zich omringd met een heel goede drummer en bassist.

Ze ging verder met ‘Trying’ en ‘Feeling So Bad’, alweer 2 songs uit haar laatste plaat. Al haar muziek en teksten zijn zelf geschreven en bevatten wel één of ander verhaal die een deel van haar leven hebben uitgemaakt. Met ‘Vuelvo Al Sur’ (Ik ga terug naar het zuiden) eens geen eigen nummer maar eentje van Astor Piazolla, kregen we een tango voorgeschoteld, ach ja ze is Argentijnse, maar herwerkt tot een mengeling van tango en blues, combinatie die wonderwel werkt.

En die combinatie zou ze nog aanhouden zoals bij ‘Talvez Manana’ (Misschien morgen) of bij ‘Muriendo’, waarbij ze liet horen dat ze ook een flink stuk trompet kan spelen. Helemaal niet slecht mijn gedacht. Tussendoor gaf ze zich ten volle bij een fijne versie van ‘Black Magic Woman’ van de hand van Peter Green, waarbij we werden getrakteerd op een schitterende drumsolo van Dirk Brand, de man kan er duidelijk wat van.

Iedereen die zat te wachten op een pauze was er aan voor de moeite, Vanesa ging “all the way”. Een beetje jammer eigenlijk want zo werd het wat langdradig. Stilaan ging we echter richting einde van de show met onder andere ‘Rooster Blues’ en een stevig ‘Going Down’ om af te sluiten met het welgekende ‘Oye Como Va’ (Hey, hoe gaat het?à van Tito Puente, waar bassist Martin dik van jetje mocht geven, en inderdaad, hij liet zich gaan.. Wel als je het ons dan toch vraagt, met ons gaat het goed en met de rest van het publiek ook want er werd om een bisser gevraagd en verkregen met ‘Proud Mary’. Stevig geshaked voor het podium en meegebrul vanuit de zaal.

Hierbij viel het doek over dit optreden. Het is niet dat het mij heeft omver geblazen, dat niet, maar het was goed. Vanesa weet hoe ze een gitaar moet gebruiken, heeft een goede en stevige stem, de set zat goed in elkaar met een fijne mengeling van blues en latin. Ik vond het echter jammer dat er geen pauze werd ingebouwd wat het optreden een beetje langdradig deed lijken, maar voor de rest was het best ok.

Tomorrow is another day en dan trekken we naar Schoten…se you there !!!

Marcel